آموزش دستورات Diskpart – بخش اول

 

آموزش دستورات Diskpart – بخش اول

 همواره در طول تاریخ یکی از حساس ترین و ترسناک ترین کارها در کامپیوتر ، مدیریت هارد دیسک بوده است. پارتیشن بندی ، فرمت کردن یک پارتیشن ، اتصال دو پارتیشن به هم ، جدا کردن پارتیشن ها از یک دیگر، مدیریت بیش از یک هارد دیسک، دیسک های داینامیک ، دیسک های مجازی ، پنهان کردن یک درایو از دست بیگانگان و ... همه و همه بخشی از مدیریت هارد دیسک می باشند. در همین حوزه بسیاری از نرم افزار ها نیز برای آسانتر کردن مدیریت هارد دیسک وارد میدان می شوند. نرم افزار هایی مانند Acronis و EaseUS که به احتمال زیاد با آن ها آشنا هستید. یکی دیگر از ابزار های کارا در مدیریت هارد دیسک، Disk Management خود ویندوز است که بدون شک یکی از قدرتمند ترین ابزارهای مدیریت دیسک می باشد، هر چند ممکن است کمتر کاربری از ویژگی های آن آگاه باشد. کار با Disk management از جمله مباحثی است که در دوره MCITP در Configuring Windows 7 در حوزه مدیریت دیسک ها در کلاینت و در Application Infrastructure در حوزه مدیریت دیسک ها در سرور مفصلا بحث می شود.

یکی دیگر از قدرتمندترین ابزارهای مایکروسافت برای مدیریت دیسک ها Diskpart است که از توانایی ها و مزایای بیشتری نسبت به Disk management برخوردار است و ما در گروه آموزشی هیوا شبکه قصد داریم تا شما را با این ابزار هیجان انگیز و قدرت مند آشنا کنیم .

Diskpart چیست ؟

Diskpart یک ابزار خط فرمان یا به اصطلاح Command-Line ای برای مدیریت دیسک ها و پارتیشن ها است که از Windows 2000 جایگزین fdisk شد.

diskpart ابزاری مستقل از CMD است و پوسته یا Shell مختص به خود را دارد هرچند این پوسته شبیه به CMD است. برای درک بهتر موضوع CMD را در حالت عادی ( غیر Administrator ) اجرا کنید. در خط فرمان عبارت diskpart را تایپ و Enter کنید. خواهید دید که یک پنجره خط فرمانی جدید برای شما باز می شود که دستورات CMD در آن کار نمی کند.

شروع کار با Diskpart

همانطور که قبلا گفتیم Diskpart ابزار قدرتمندی است و درصورتی که کاربر مهارت لازم برای کار با آن را نداشته باشد ، ممکن است باعث آسیب رساندن به دیسک ها و پارتیشن ها و اطلاعات ذخیره شده در آن ها شود. به همین دلیل به طور پیشفرض برخی از قابلیت های Diskpart غیر فعال است و تنها زمانی فعال می شوند که در سطح Administrator اجرا شود.

برای اجرای Diskpart در سطح Administrator به دو روش می توانید عمل کنید:

روش اول : که اکثر کاربران از این روش استفاده می کنند به این صورت است که ابتدا CMD را با Run as Administrator باز کنید و سپس DiskPart را تایپ و Enter کنید.

روش دوم: در Start ویندوز DiskPart را جست وجو کنید. پس از آن که DiskPart.exe ظاهر شد آن را با Run as Administrator باز کنید.

در صورتی که بخواهید قبل از بالا آمدن سیستم عامل و در محیط Boot از آن استفاده کنید، کامپیوتر تان را با DVD ویندوز یا WinPE بوت کنید. در DVD ویندوز وقتی به بخش انتخاب پارتیشن رسیدید کلیدهای Shift+F10 را بزنید تا CMD باز شود. سپس DiskPart را تایپ کنید. به تصویر زیر توجه کنید:

دستورات DiskPart به ترتیب الفبا

توجه: برای بکار بردن اغلب فرمان ها نیاز به فرمان های جانبی است.در تصاویر این متن آموزشی، فرمان اصلی با رنگ زرد و فرمان های جانبی با رنگ سبز مشخص شده اند.

توجه2: در صورتی که قصد اجرا و تست دستورات آموزش داده شده در این مقاله را دارید، پیشنهاد می کنیم حتما از نرم افزار های مجازی سازی مانند VirtualBox ، Hyper-V یا VMWare و در صورت عدم دسترسی به آن ها از یک فلش مموری استفاده کنید. تست این دستورات بر روی Disk اصلی کامپیوترتان ممکن است باعث پاک شدن و از دست رفتن اطلاعات گردد.

Active

Active کردن یک پارتیشن در یک دیسک Basic به این معناست که Loader کامپیوتر باید از این پارتیشن برای راه اندازی سیستم عامل استفاده کند. به عبارت دیگر به کامپیوتر می فهمانیم که فایل های مورد نیاز برای راه اندازی سیستم عامل در این پارتیشن قرار دارد.

در صورتی که به روش معمولی ویندوز نصب می کنید ، حتما توجه کرده اید که برای نصب ویندوز 7 یک پارتیشن 100 مگابایتی و برای ویندوز 8 یک پارتیشن 350 مگابایتی به طور خودکار ایجاد می شود. این پارتیشن همان پارتیشنی است که فایل های مورد نیاز برای راه اندازی سیستم عامل در آن قرار دارد و همان پارتیشن Active کامپیوتر شماست.

ادامه مطلب

آموزش دستورات Diskpart – بخش دوم

 

آموزش دستورات Diskpart – بخش دوم

 توجه: برای بکار بردن اغلب فرمان ها نیاز به فرمان های جانبی است.در تصاویر این متن آموزشی، فرمان اصلی با رنگ زرد و فرمان های جانبی با رنگ سبز مشخص شده اند.

توجه2: در صورتی که قصد اجرا و تست دستورات آموزش داده شده در این مقاله را دارید، پیشنهاد می کنیم حتما از نرم افزار های مجازی سازی مانند VirtualBox ، Hyper-V یا VMWare و در صورت عدم دسترسی به آن ها از یک فلش مموری استفاده کنید. تست این دستورات بر روی Disk اصلی کامپیوترتان ممکن است باعث پاک شدن و از دست رفتن اطلاعات گردد.

Attach

با این فرمان می توانید یک فایل VHD را به عنوان یک دیسک مجازی(VDisk) Attach کنید. البته قبل ازین کار باید فایل VHD را Select کرد.

[Attach VDisk [noerr

می توانید این فایل VHD را به صورت ReadOnly ، Attach کنید:

[Attach VDisk ReadOnly [noerr

 

Clean

از این دستور استفاده نکنید برای Format کردن Partition یا Volume . این دستور مختص Disk است.

این فرمان هارد دیسک مورد نظر را به طور کامل پاک می کند و حتی هر گونه تنظیمات مربوط به پارتیشن بندی و فرمت ها را هم از بین می برد.دقت کنید که این فرمان فقط روی Disk اعمال می شود نه Partition یا Volume.

 

توجه : قبل از استفاده از این دستور حتما به Disk ای که Select می کنید توجه کنید. در صورتی که یک Disk را اشتباها Select کنید ، تمامی Partition ها و اطلاعات آن ها را از دست خواهید داد.

 نکته فنی: فقط زمانی از Clean All استفاده که واقعا ضروری باشد، در غیر این صورت Clean بسیار سریع تر است. دلیل این توصیه، زمان گیر بودن Clean All و پاک کردن هارد دیسک به گونه ای که احتمال ریکاوری کردن اطلاعات قبلی خیلی پایین است، می باشد. برای یک فلش 8 گیگابایتی حدود 25 دقیقه طول کشید تا Clean All شود!! تصور کنید برای یک هارد 500 گیگا بایتی یا 1 ترابایتی چقدر طول خواهد کشید.

Compact

همان طور که از نامش پیداست در فشرده سازی مورد استفاده قرار می گیرد. ولی تصور نکنید که هر فایلی را می تواند فشرده کند!

فایل های VHD بسیار سودمندند و حتی می توان روی آن ها یک سیستم عامل مجزا نصب کرد و روی هر کامپیوتری پیاده سازی کرد. اما حجم فایل های VHD ممکن است ناخوشاید! باشد. برای کاهش حجم فایل های VHDمی توانید از Compact استفاده کنید.

نکته اول: برای فشرده کرده حتما باید فایل VHD را به صورت ReadOnly ، Attach کنید.

نکته دوم: فقط فایل های VHD که از نوع Expandable هستند قابلیت فشرده شدن را دارند.

 Convert

با دستور Conver می توانید نوع دیسک را تغییرمی دهد. اما نوع دیسک چیست؟ چند نوع دیسک وجود دارد ؟

هر دیسک به بخش های کوچکتری تقسیم میشود که Sector نام دارد. هر پارتیشن مجمومه ای از Sector هاست. آدرس شروع و طول هر پارتیشن و Sector های زیر مجموعه آن، در یک جدول(در داخل خود دیسک) ذخیره می شود. به سیستم و فرمت خاص ذخیره شدن این جدول در هارد، MBR گفته می شود. فایل های مربوط به MBR در هنگام Boot شدن کامپیوتر توسط BIOS خوانده می شوند تا پارتیشن یاپارتیشن هایی که می توانند کامپیوتر را Boot کنند پیدا شوند. هم چنین سیستم عامل برای پیدا کردن آدرس پارتیشن ها و اطلاعات مربوط به آنها به جدول MBR مراجعه می کند.

البته MBR ، پارتیشن هایی با ظرفیت حداکثر 2 ترابایت را شناسایی می کند به همین دلیل برای پارتیشن های بیش از 2 ترابایت GPT طراحی شد که محدودیتهای MBR را نداشته باشد.

ادامه مطلب

آموزش دستورات Diskpart – بخش اول

 

آموزش دستورات Diskpart – بخش اول

 همواره در طول تاریخ یکی از حساس ترین و ترسناک ترین کارها در کامپیوتر ، مدیریت هارد دیسک بوده است. پارتیشن بندی ، فرمت کردن یک پارتیشن ، اتصال دو پارتیشن به هم ، جدا کردن پارتیشن ها از یک دیگر، مدیریت بیش از یک هارد دیسک، دیسک های داینامیک ، دیسک های مجازی ، پنهان کردن یک درایو از دست بیگانگان و ... همه و همه بخشی از مدیریت هارد دیسک می باشند. در همین حوزه بسیاری از نرم افزار ها نیز برای آسانتر کردن مدیریت هارد دیسک وارد میدان می شوند. نرم افزار هایی مانند Acronis و EaseUS که به احتمال زیاد با آن ها آشنا هستید. یکی دیگر از ابزار های کارا در مدیریت هارد دیسک، Disk Management خود ویندوز است که بدون شک یکی از قدرتمند ترین ابزارهای مدیریت دیسک می باشد، هر چند ممکن است کمتر کاربری از ویژگی های آن آگاه باشد. کار با Disk management از جمله مباحثی است که در دوره MCITP در Configuring Windows 7 در حوزه مدیریت دیسک ها در کلاینت و در Application Infrastructure در حوزه مدیریت دیسک ها در سرور مفصلا بحث می شود.

یکی دیگر از قدرتمندترین ابزارهای مایکروسافت برای مدیریت دیسک ها Diskpart است که از توانایی ها و مزایای بیشتری نسبت به Disk management برخوردار است و ما در گروه آموزشی هیوا شبکه قصد داریم تا شما را با این ابزار هیجان انگیز و قدرت مند آشنا کنیم .

Diskpart چیست ؟

Diskpart یک ابزار خط فرمان یا به اصطلاح Command-Line ای برای مدیریت دیسک ها و پارتیشن ها است که از Windows 2000 جایگزین fdisk شد.

diskpart ابزاری مستقل از CMD است و پوسته یا Shell مختص به خود را دارد هرچند این پوسته شبیه به CMD است. برای درک بهتر موضوع CMD را در حالت عادی ( غیر Administrator ) اجرا کنید. در خط فرمان عبارت diskpart را تایپ و Enter کنید. خواهید دید که یک پنجره خط فرمانی جدید برای شما باز می شود که دستورات CMD در آن کار نمی کند.

شروع کار با Diskpart

همانطور که قبلا گفتیم Diskpart ابزار قدرتمندی است و درصورتی که کاربر مهارت لازم برای کار با آن را نداشته باشد ، ممکن است باعث آسیب رساندن به دیسک ها و پارتیشن ها و اطلاعات ذخیره شده در آن ها شود. به همین دلیل به طور پیشفرض برخی از قابلیت های Diskpart غیر فعال است و تنها زمانی فعال می شوند که در سطح Administrator اجرا شود.

برای اجرای Diskpart در سطح Administrator به دو روش می توانید عمل کنید:

روش اول : که اکثر کاربران از این روش استفاده می کنند به این صورت است که ابتدا CMD را با Run as Administrator باز کنید و سپس DiskPart را تایپ و Enter کنید.

روش دوم: در Start ویندوز DiskPart را جست وجو کنید. پس از آن که DiskPart.exe ظاهر شد آن را با Run as Administrator باز کنید.

در صورتی که بخواهید قبل از بالا آمدن سیستم عامل و در محیط Boot از آن استفاده کنید، کامپیوتر تان را با DVD ویندوز یا WinPE بوت کنید. در DVD ویندوز وقتی به بخش انتخاب پارتیشن رسیدید کلیدهای Shift+F10 را بزنید تا CMD باز شود. سپس DiskPart را تایپ کنید. به تصویر زیر توجه کنید:

دستورات DiskPart به ترتیب الفبا

توجه: برای بکار بردن اغلب فرمان ها نیاز به فرمان های جانبی است.در تصاویر این متن آموزشی، فرمان اصلی با رنگ زرد و فرمان های جانبی با رنگ سبز مشخص شده اند.

توجه2: در صورتی که قصد اجرا و تست دستورات آموزش داده شده در این مقاله را دارید، پیشنهاد می کنیم حتما از نرم افزار های مجازی سازی مانند VirtualBox ، Hyper-V یا VMWare و در صورت عدم دسترسی به آن ها از یک فلش مموری استفاده کنید. تست این دستورات بر روی Disk اصلی کامپیوترتان ممکن است باعث پاک شدن و از دست رفتن اطلاعات گردد.

Active

Active کردن یک پارتیشن در یک دیسک Basic به این معناست که Loader کامپیوتر باید از این پارتیشن برای راه اندازی سیستم عامل استفاده کند. به عبارت دیگر به کامپیوتر می فهمانیم که فایل های مورد نیاز برای راه اندازی سیستم عامل در این پارتیشن قرار دارد.

در صورتی که به روش معمولی ویندوز نصب می کنید ، حتما توجه کرده اید که برای نصب ویندوز 7 یک پارتیشن 100 مگابایتی و برای ویندوز 8 یک پارتیشن 350 مگابایتی به طور خودکار ایجاد می شود. این پارتیشن همان پارتیشنی است که فایل های مورد نیاز برای راه اندازی سیستم عامل در آن قرار دارد و همان پارتیشن Active کامپیوتر شماست.

ادامه مطلب