هیوا شبکه

آموزش تخصصی شبکه و امنیت

هیوا شبکه

آموزش تخصصی شبکه و امنیت

  • ۰
  • ۰

مفاهیم DNS (بخش دوم)

با سلام خدمت شما همراهان هیوا شبکه. در اینجا ادامه ی آموزش مفاهیم DNS را می خوانیم.

Root hints:

در این قسمت 13 Root hints مشاهده می کنیم که قابل اضافه شدن نیز می باشند. چنانچه DNS در پروسه resolve قادر به پاسخگویی نباشد، request را به یکی از این سرور ها می فرستد.

011-dns

Debug Logging:

اتفاقات رخ داده در DNS server جهت بررسی، در این قسمت ثبت خواهند شد.

012-dns

Log packets for debugging:

در صورت فعال کردن این گزینه،سرویس عیب یابی فعال خواهد شد.

Packet direction:

تعیین می کنیم که کدام packetها ثبت شوند.

Packet contents:

تعیین می کنیم که محتویات packetها چه باشد.

Event Logging:

مشخص می کنیم که چه eventهایی ثبت شوند.

013-dns

Trust Anchors:

جهت اطمینان از معتبر بودن Data هایی که از یک non-Authoritive DNS دریافت می کنیم، استفاده می شود.

014-dns

Monitoring:

جهت Monitor کردن و بررسی سلامت server استفاده می شود.

015-dns

Security:

در این قسمت مجوز های دسترسی برای کاربران و سرورها تعیین خواهند شد.

016-dns

Zone Properties:

با کلیک راست بر روی نام دامنه و گرفتن Properties پنجره ای را مشاهده خواهیم کرد که در آن 6 سربرگ وجود دارد.به بررسی این سربرگ ها می پردازیم:

General:

اطلاعاتی در مورد وضعیت کلی سرور را در اختیار ما قرار خواهد داد.

017-dns

(Start Of Authority (SOA:

با هر تغییر در DNS ، به serial number یک عدد اضافه خواهد شد.

 

ادامه مطلب

  • hiva shabake
  • ۰
  • ۰

مفاهیم DNS Server (بخش اول)

سلام به شما همراهان همیشگی هیوا شبکه. در این آموزش قرار است به مفاهیم DNS بپردازیم. DNS یکی از Roleهای ویندوز سرور می باشد که بر روی کامپیوتری که سرور است نصب می شود. در DNS مفهومی تحت عنوان zone داریم که بیان کننده ناحیه ایست که DNS Server در برابر آن پاسخگو می باشد. به این معنی که اگر سوالی در مورد کلاینت های join شده به دامنه hiva-network پرسیده شود، اگر در آن DNS ، Zone مربوط به hiva وجود داشته باشد، تمام سئوالات مربوطه را پاسخگو خواهد بود.

هنگامی که کلاینت درخواست داشتن ارتباط، با یک نام را می کند، طی گذراندن یک پروسه به درخواست کلاینت پاسخ داده خواهد شد.

در مرحله اول این نام را در پوشه etc در host خود جستجو می کند، اگر نتواند دسترسی پیدا کند به DNS سرور خود که آدرس IP آن را در تنظیمات TCP/IP وارد کرده، مراجعه می کند.

Query به DNS server رسیده و DNS server در zone خود جستجو می کند، اگر پاسخ را در zone خود یافت، به query پاسخ می دهد.

هر کلاینت در خود یک Cache دارد که اطلاعات را در آن ذخیره می کند.

Cache کلاینت قابل حذف با وارد کردن دستور IPconfig /flushdns می باشد.

01-dns

دو نوع نصب DNS وجود دارد:

1.DNS integrated with Active Directory:

همزمان با نصب Active Directory ، سرویس DNS نیز نصب خواهد شد.

DNS server که همراه با Active Directory نصب می شود دارای امنیت بیشتری می باشد به دلیل اینکه Data Base آنها encrypt شده است.

02 dns sever

2.Standalone:

در سرور به صورت جداگانه Role مربوط به DNS نصب و راه اندازی خواهد شد.

03 DNS Server

server شامل بخش های زیر می باشد:

  • Global Logs: eventها و logها در این قسمت ذخیره خواهند شد.
    04-dns
  • Forward Lookup Zone: کار تبدیل اسم به IP در این بخش انجام می شود.
  • Reserve Lookup Zone: کار تبدیل IP به اسم در این بخش انجام می شود.
  • Conditional Forwarders: چنانچه درخواستی برای اسم یاIP به DNS server فرستاده شد در زمان 5 ثانیه قادر به پاسخگویی نباشد، درخواست به DNS server دیگری فرستاده می شود.

05-dns06-dns

3.Cache Only:

نوعی از DNS serverها هستند کهzoneهایی در آنها تعریف شده است که اطلاعات مربوط به درخواست های کاربران را در خود ذخیره می کنند. وقتی درخواستی به آنها داده می شود پاسخگو بوده در غیر این صورت درخواست را به سرور دیگری ارسال کرده و پاسخ را در Cache خود ذخیره می کنند و از این طریق قادر به پاسخگویی به کلاینت ها خواهند بود.

DNS server 4 نوع پاسخگویی دارد:

Positive:

کلاینت درخواست را به DNS server می فرستد و DNS در جواب،IP می فرستد که ممکن است این IP اشتباه نیز باشد( پاسخ قابل اطمینان نیست).

Negative:

درخواست فرستاده می شود اما DNS server قادر به پاسخگویی نیست.

Authoritative:

DNS پاسخ را از zone خودش میفرستد.پاسخ قابل اطمینان است.

Referral:

DNS پاسخ را در Cache و zone خود ندارد، از DNS server دیگری پاسخ را دریافت کرده و پاسخ را به کلاینت می فرستد.

ادامه مطلب

  • hiva shabake
  • ۰
  • ۰

LAN Switch Security: What Hackers Know About Your Switches

What Hackers Know about Your Switches

در این کتاب روش های هک شبکه های Switching سیسکو را می آموزید و یاد می گیرید که چگونه می توان امنیت این شبکه ها را بالا برد.

سرفصل ها:

Chapter 1: Introduction to Security

Chapter 2: Defeating a Learning Bridge’s Forwarding Process

Chapter 3: Attacking the Spanning Tree Protocol

Chapter 4: Are VLANS Safe?

Chapter 5: Leveraging DHCP Weaknesses

Chapter 6: Exploiting IPv4 ARP

Chapter 7: Exploiting IPv6 Neighbor Discovery and Router Advertisement

Chapter 8: What About Power over Ethernet?

Chapter 9: Is HSRP Resilient?

Chapter 10: Can We Bring VRRP Down?

Chapter 11: Information Leaks with Cisco Ancillary Protocols

Chapter 12: Introduction to Denial of Service Attacks

Chapter 13: Control Plane Policing

Chapter 14: Disabling Control Plane Protocols

Chapter 15: Using Switches to Detect a Data Plane DoS

Chapter 16: Wire Speed Access Control Lists

Chapter 17: Identity-Based Networking Services with 802.1X

Chapter 18: IEEE 802.1AE

مشخصات:

نام نویسنده: Eric Vyncke-Christorher Peggan

ناشر:  Cisco Press

سال نشر:  2007

تعداد صفحات: 361

حجم فایل: MB2.87

 

دانلود کتاب

  • hiva shabake
  • ۰
  • ۰

متد های تبدیل نام به IP

سلام به شما همراهان همیشگی هیوا شبکه. با آموزش متدهای تبدیل نام به IP در خدمت شما هستیم.

هر کامپیوتر برای اینکه در شبکه قرار گیرد و بتواند با کامپیوتر های دیگر در شبکه ارتباط برقرار کند، نیاز به آدرس IP دارد و به واسطه آدرس IP در شبکه شناسایی خواهد شد.

همینطور تمام سایت ها دارای آدرس IPهستند، اما به خاطر سپردن حجم انبوهی از IPهای مختلف مربوط به سایت های گوناگون، برای کاربر کاری بسیار مشکل خواهد بود.برای برطرف کردن مشکل به خاطر سپاری، از سیستم نام گذاری استفاده کردند. و متدهایی طراحی شده که کار تبدیل نام به IP را بر عهده دارند. متد های مختلفی برای تبدیل نام به IP وجود دارد که در ادامه به بررسی آنها می پردازیم.

انواع متدها

LLMNR

این متد کار تبدیل Computer Name به IPv6 را بر عهده دارد. و با روی کار آمدن ویندوز ویستا مورد استفاده قرار گرفت. زیرا ساختار IPv6 در windows XP تعریف شده نبود. در تصویر زیر مشاهده می کنیم که اگر IPv4 در سیستم غیرفعال باشد، و نام کامپیوتر را ping کنیم، IPv6 را به ما نشان خواهد داد.

01-name-to-ip

مزیت این روش در آن است که اگر دو سیستم دارای IPv6 باشند، به صورت پیش فرض و توسط این روش، دو سیستم در یک شبکه قرار خواهند گرفت. IPv6 به صورت پیش فرض در ویندوز تنظیم شده است.

NetBios Name:

نام نت بایوس زمانی که شبکه ویندوزی نصب/پیکربندی می شود مشخص می گردد. به منظور متصل شدن به کامپیوتری که TCP/IP را از طریق نام NetBIOS خود اجرا می کند، این نام باید به آدرس شبکه تبدیل شود. امروزه این آدرس معمولا یک IP Address است (ترجمه نام NetBIOS به آدرس IP از طریق Broadcast ها و یا سرویس دهنده WINS یا NetBIOS Name Server انجام می شود). نام NetBIOS یک کامپیوتر اغلب همان نام میزبان یا host name آن کامپیوتر می باشد اگرچه به 15 کاراکتر خلاصه شده، اما می تواند کاملا متفاوت با آن نیز باشد. اسامی NetBIOS می توانند تقریبا ترکیبی از هر کاراکتر الفبایی، به جز فضاهای خالی و نیز کاراکتر های زیر باشند:

\ / : * ? ” ; |

در شکل زیر مشاهده می کنیم که به صورت پیش فرض NetBIOS در wins فعال می باشد.

02-name-to-ip

فایل LMHOSTS ویندوز وظیفه ترجمه اسامی NetBIOS را در شبکه های کوچکی که از سرویس دهنده WINS استفاده نمی کنند بر عهده می گیرد. برای مشاهده نام های NetBIOS از دستورات مختلفی از جمله nbtstat –r استفاده می کنیم که با اجرای آن در cmd اطلاعات مختصری درباره نام های NetBIOS استفاده شده به ما خواهد داد.

03-name-to-ip

دستور مورد استفاده دیگر، دستور nbtstat –n می باشد که جدولی از اسم های NetBIOS در سیستم Local را نمایش خواهد داد.

04-name-to-ip

لازم به ذکر است که نام های NetBIOS قابلیت Disable شدن دارد.

DNS

ساختار یا متد دیگری است که برای تبدیل نام های سلسله مراتبی به IP  مورد استفاده قرار می گیرد.

DNS Server دو کار اساسی انجام می دهد:

  • Resolve
  • Forward

عمل ترجمه نام دامنه به آدرس IP را اصطلاحا Resolve کردن نام دامنه می نامند. هدف سیستم نام دامنه یا DNS این است که هر کاربری از هر نقطه از دنیا با وارد کردن نام دامنه، به آدرس IP مربوطه ارجاع داده شود.

ادامه مطلب

  • hiva shabake
  • ۰
  • ۰

مفاهیم IPv6

مفاهیم IPv6

سلام به شما همراهان همیشگی هیوا شبکه

در این آموزش قصد داریم در مورد IPv6 و دسته بندی های آن صحبت کنیم.

IPV6 سیستم جدید آدرس دهی براساس پروتکل اینترنتی است که می تواند تعداد آدرس های اینترنتی را نسبت به IPv4 تا چندین برابر افزایش دهد. IPv5 تنها یک سیستم آزمایشگاهی برای انتشار صوت و تصویر در اینترنت محسوب می شد و هرگز در خارج از آزمایشگاه مورد استفاده قرار نگرفت.) در حالی که IPv4 می تواند ۳/۴ میلیارد آدرس اینترنتی ایجاد کند، IPV6 می تواند از دو هزار و ۱۲۸ میلیارد آدرس اینترنتی پشتیبانی کند و بر این اساس IPهای بیشتری ایجاد شود.

لازم به ذکر است که IPV6 یک فناوری جدید محسوب نمی شود و از سال ۱۹۹۴ پایه های آن گذاشته شده بود. در خاورمیانه نیز شرکت های اینترنتی و مخابراتی از سال های قبل تلاش هایی را برای به روز رسانی سیستم های آدرس گذاری اینترنتی انجام داده بودند و موفقیت هایی را هم کسب کرده بودند که از جمله آنها می توان به شرکت اماراتی اتصالات اشاره کرد. این شرکت از سال ۲۰۰۱ تاکنون از سیستم IPV6 استفاده می کند و به همین خاطر نسبت به رقبای خود موفق تر بوده است.
به طور کلی زمانی که تعداد مشترکان تلفن همراه در یک منطقه افزایش می یابد و درخواست مشترکان برای استفاده از خدماتی مثل Wi-Fi ،WiMax ،RFID ،UWB و بلوتوث بالا می رود، کنار گذاشتن سیستم IPv4 و استفاده از IPV6 بهترین راه ممکن خواهد بود و می تواند همه مشکلات موجود را از میان بردارد.

این سیستم به جز افزودن آدرس های جدید می تواند امکانات دیگری را در اختیار افراد قرار دهد. IPV6 در کنار افزایش انعطاف پذیری سیستم مرکزی باعث خواهد شد تا کیفیت تمام خدمات عرضه شده افزایش یافته و در نتیجه میزان رضایت مندی مشتریان به طور قابل توجه بیشتر شود.

کارشناسان امروزه دریافته اند، IPV6 بهترین سیستم برای عرضه خدمات بیشتر صوتی و تصویری در اینترنت محسوب و باعث می شود مشکلات موجود در این زمینه مرتفع شود.

از دیگر مزایای این سیستم می توان به توانمندی های آن برای دستگاه های قابل حمل اشاره کرد. IPV6 به تمامی مشترکان تلفن همراه امکان می دهد تا آسان تر از گذشته به شبکه های موجود دسترسی داشته باشند و بدون تماس مجدد با شبکه مرکزی و تغییر IP خود، مزایای اینترنت پرسرعت را به کار برند.

اگر ما از یک تلفن همراه نسل سوم با تلفن های مجهز به IP استفاده می کنیم، IPV6 مهم ترین نیاز کنونی ما محسوب می شود. این امکانات فنی، سیستم IPV6 را به جزء لاینفک سیستم های اینترنتی و مخابراتی امروزی تبدیل می کند و می تواند محرکی برای تغییر IPv4 به آن محسوب شود. اما سوالی که برای مدیران IT باقی می ماند آن است که آیا این افراد واقعاً مجبورند سیستم خود را به IPV6 تغییر دهند؟ در پاسخ به این افراد باید بگوییم : «بله، آنها مجبورند به IPV6 مهاجرت کنند.» آنچه که موفقیت شرکت های فعال در این زمینه را تضمین می کنند استفاده از این سیستم است و اگر این شرکت ها در آینده نزدیک سیستم IPV6 را به کار نگیرند، به طور قطع از گردونه رقابت خارج خواهند شد.

01-ipv6

همان طور که می‌دانید، آدرس IP یا Internet Protocol Address یا به اصطلاح عمومی IP، شناسه‌ای است که به هر دستگاه متصل به اینترنت یا شبکه‌ای که از پروتکل اینترنت استفاده کند داده می‌شود. این شناسه کاملاً مجزا بوده و پروتکل به وسیله آن می‌فهمد که داده‌ها یا درخواست‌ها به کدام کامپیوتر فرستاده یا از کدام یک دریافت خواهند شد. کاربرد آدرس IP شبیه به آدرس ایمیل است. درصورتی که آدرس ایمیل فردی را در دست نداشته باشیم، نمی‌توانیم به وی ایمیل ارسال کنیم؛ در پروتکل اینترنت نیز چنین است.

 ساختار IPv6

یکی از ویژگی هایIPv6 قابلیت  auto configure بودن آن است. همانطور که می دانید اگر در client ها IPv4 غیر فعال باشد، وقتی عمل IPconfig را انجام می دهیم، پاسخ را به صورت IPv6 دریافت خواهیم کرد.

ادامه مطلب
  • hiva shabake
  • ۰
  • ۰

آموزش Share Installation

آموزش Share Installation

سلام به شما همراهان همیشگی هیوا شبکه

در این آموزش قصد داریم نصب ویندوز در شبکه بر روی یک هارد خام که فاقد پارتیشن و سیستم عامل است، با استفاده از Image که در Client دیگری قرار دارد را آموزش دهیم.

در محیط real کافی است سیستم را روشن کنیم، اما در Virtual box نیاز به ساختن یک Hardخام داریم.

در درس های قبل نحوه ساخت یک Hardخام را آموزش دادیم، در این آموزش نیز باز طریقه ساخت آن را با هم مرور خواهیم کرد.

1.در Virtual box بر روی گزینه New کلیک می کنیم تا پنجره زیر ظاهر شود. در قسمت Name باید یک نام برای Hard جدید در نظر بگیریم، که ما در اینجا نام Share-install را وارد می کنیم

در قسمت نوع ویندوز، (Windows 7 (64 bit را انتخاب می کنیم.

share-installation-01

2.در صفحه Memory Size، مقدار حافظه را 1024 در نظر گرفته و بر روی Next کلیک می کنیم.

share-installation-02

3.در صفحه Hard Drive، گزینه Create a virtual hard drive now را انتخاب کرده و بر روی create کلیک می کنیم.

share-installation-03

4.در صفحه Hard Drive file type به صورت پیش فرض گزینه VDI انتخاب شده است، بر روی Next کلیک می کنیم و به مرحله بعد می رویم.

share-installation-04

5.در صفحه Storage on physical hard drive، گزینه Dynamically allocated را انتخاب می کنیم.

share-installation-05

6.در صفحه File location and size، تنظیمات پیش فرض را پذیرفته و بر روی Create کلیک می کنیم تا هارد جدید ساخته شود.

share-installation-06

share-installation-07

7.بر روی هارد جدید (share-install) کلیک کرده و گزینه Start را می زنیم تا روشن شود.

share-installation-08

8. WinPE را انتخاب کرده سپس بر روی Start کلیک می کنیم تا بوسیله آن Boot شود.

share-installation-09

share-installation-10

9.منتظر می شویم تا خط فرمان WinPE ظاهر شود.


ادامه مطلب

  • hiva shabake
  • ۰
  • ۰

برگزاری دوره Network+ در رشت

 

📢📢دوره آموزشی +Network

 📢📢شروع قطعی دوره : مهر 96

   با شرایط استثنایی

 

 

 
 
آموزش تخصصی شبکه و امنیت ، آموزش مجازی دوره های تخصصی شبکه و امنیت در رشت ، آموزش تخصصی شبکه در رشت ، آموزش مجازی شبکه ، MCSA  ، MCSE ، مجازی سازی ، استاندارد سازی اتاق سرور
  • hiva shabake
  • ۰
  • ۰

CCNA Data Center - Introducing Cisco Data Center Networking Study Guide: Exam 640-911

CCNA Data Center

این کتاب مربوط به شاخه ی Data Center از کمپانی سیسکو می شود و اولین course از این شاخه می باشد. در صورتی که علاقمند به مباحث Data Center باشید می توانید بعد از گذراندن دوره CISCO CCNA R & S دوره CISCO CCNA DATA CENTER را دنبال کنید.

سرفصل ها:

Chapter 1: Understanding Basic Networking

Chapter 2: Internetworking

Chapter 3: Ethernet Technologies

Chapter 4: TCP/IP DoD Model

Chapter 5: IP Addressing

Chapter 6: Easy Subnetting

Chapter 7: Introduction to Nexus

Chapter 8: Configuring Nexus

Chapter 9: IP Routing

Chapter 10: Routing Protocols

Chapter 11: Layer 2 Switching Technologies

Chapter 12: Redundant Switched Technologies

Chapter 13: Security

ادامه مطلب

  • hiva shabake
  • ۰
  • ۰

مفاهیم IP & MAC

مفاهیم IP & MAC

سلام به شما همراهان همیشگی هیواشبکه. در این آموزش قصد داریم به مبحث آدرس IP و MAC بپردازیم.

هر دستگاهی که در اینترنت وجود دارد یا به آن متصل است یک شماره شناسایی منحصر به فرد دارد که به آن آدرس IP یا شماره IP گفته می شود.

IP چیزی مانند این است: “127. 55. 27. 216 ” ترکیبی از 4.3 میلیارد آدرس IP

همانطور که در بالا ذکر شد آدرسهای IP برای قابل فهم بودن افراد، معمولاً به صورت دسیمال (ده دهی) بیان می شوند که با نقطه از یکدیگر جدا می شوند. اما کامپیوتر ها با شکل باینری (دودویی) اعداد سروکار دارد و برای ارتباط با یکدیگر آن را در قالب صفر و یک بیان می کنند مانند مثال زیر:

11011000 .00011011 .00111101 .10001001

8تا                    8تا                      8تا                  8تا

آدرس IP از چهار قسمت یا عدد به نام Octet (به معنای هشتایی) تشکیل شده است، چون هر عدد به تنهایی از 8 عدد باینری تشکیل شده است. با ترکیب همه اعداد 32 عدد باینری خواهیم داشت. آدرس IP از اعداد 32 بیتی تشکیل شده است. که هر کدام از 8 وضعیت می تواند 0 یا 1 باشد. یعنی برای هر هشتایی 2 به توان 8 تا، 256 عدد مخلتف را می توان در نظر گرفت. پس هر عدد که بین نقطه ها قرار می گیرد می تواند بین 0 ــ 255 باشد. با توجه به این که 4 عدد داریم که با نقطه از هم جدا می شوند مجموعاً 2 به توان 32 یا مجموعاً 4294967296 عدد منحصر به فرد خواهیم داشت.

در نتیجه در حدود 4.3 میلیارد عدد را می توان برای آدرسهای IP منحصر به فرد معین کرد البته با صرفنظر از تعدادی آدرس معین که استفاده از آنها برای عموم محدود شده است. مثلاً آدرس IP به صورت 0. 0. 0. 0 برای شبکه default و آدرس 255. 255. 255. 255 برای broad cast رزرو شده اند.

ترکیب این اعداد فقط برای دادن یک شماره منحصر به فرد و شناسایی نیست بلکه برای ایجاد کلاس هایی است که بتوان آنها را به یک شغل، دولت، منطقه خاص و غیره نسبت داد.

اعداد بین نقطه ها یا Octetها به دو قسمت تقسیم می شوند: NetID و HostID. اولین Octet مربوط به NetID است. این عدد برای شناسایی شبکه ای که یک کامپیوتر به آن متصل است استفاده می شود. HostID (که گاهی با نام Node شناخته می شود) کامپیوتری را که واقعاً در شبکه وجود دارد مشخص می کند.

NetID

برای اینکه دو IP بتوانند با هم در شبکه ارتباط داشته باشند باید دارای NetID یکسان باشند. NetID مربوط به Subnet mask می باشد و شامل 1 های موجود در subnet mask بوده که در کلاس A اکتت اول NetID ،در کلاس B اکتت اول و دوم و در کلاس C سه Octet اول باید یکسان باشند.

HostID

HostID قسمت مربوط به صفر های subnet mask می باشد و برای اینکه دو کامپیوتر بتوانند در شبکه با هم ارتباط داشته باشند حتما باید یک بیت متفاوت در قسمت HostID داشته باشند.

01-ipmac

Class

IP static

آدرس IP استاتیک یا ایستا به آدرس IP گفته می شود که همیشه و بدون توجه به قطع و وصل شدن به شبکه، ثابت بر روی سیستم شما باقی می ماند و تغییر نمی کند.

ip-address

IP Dynamic

آدرس IP داینامیک یا IP پویا به آدرسی گفته می شود که شما زمانی که هر بار به شبکه ای متصل می شوید تغییر می کند. آدرس دهی IP Dynamic زمانی کاربرد دارد که ما تعداد آدرس های IP محدودی در اختیار داریم اما تعداد کاربرانی که از این آدرس ها می خواهند استفاده کنند زیادتر از آن است که بتوانیم به هر کدام از آنها یک آدرس IP بدهیم و به همین دلیل مجبور هستیم هر بار آدرس را از یک نفر بگیریم و به شخص دیگری بدهیم و آدرس آنها را تغییر دهیم.


ادامه مطلب

  • hiva shabake
  • ۰
  • ۰

برگزاری دوره میکروتیک در رشت

📣 برگزاری دوره MTCNA در رشت

کمپ 3 روزه میکروتیک

 

✴️با مدرس بین المللی و مدرک پایان دوره و پذیرایی

 ⏰زمان برگزاری: مهر 96

 ⏳ظرفیت محدود

 

اطلاعات بیشتر

  • hiva shabake