برگزاری دوره Network+ در رشت
📢📢دوره آموزشی +Network
📢📢شروع دوره جدید : دیماه 96
مخاطبین دوره :
- مدیران و مهندسین شبکه ادارات و سازمانها
- طراحان و تکنسین ها ی شبکه در شرکتهای خصوصی فعال در حوزه شبکه
-علاقمندان راه اندازی سرویسهای مایکروسافت
Java How To Program (Early Objects) 10th Edition
میلیون ها نفر از دانشجویان برنامه نویسی و توسعه ی نرم افزار را با کتاب های Deitel آموخته اند. کتاب Java How To Program از انتشارات Deitalیک منبع فوق العاده برای دوره‌های دانشگاه و حرفه ای است که پوشش کامل و ارائه درست و کاملی از مفاهیم جاوا از جمله آن هایی که اخیرا در Java SE 8 معرفی شده، در اختیارمان می گذارد. از ویژگی های دیگر این کتاب می توان به نظم مفاهیم و تمریناتی که برای توسعه‌ی نرم افزار کار آمد ضروری است، اشاره نمود.
مشخصات:
نویسندگان: Harvey Deitel, Paul Deitel
انتشارات: Pearson
سال نشر: 2014
تعداد صفحات: 1245
حجم: 16.3 MB
آموزش دستور Tracert
در این آموزش قصد داریم دستور Tracert را با هم بررسی کنیم. همان طور که از نام Tracert پیداست، کار آن ردیابی کردن مسیر است. دستور Tracert یکی از دستورات خیلی مفید خط فرمان است که به کمک آن می توانیم از مسیری که بسته های ما در شبکه طی می کنند تا به مقصد برسند اطلاعات خوبی کسب کنیم.
دو سناریوی زیر می تواند کاربرد دستور Tracert را روشن تر کند :
سناریو اول :
در نظر بگیرید وقتی وب سایتی مانند Hiva-Network.com را باز می کنید این درخواست چه مسیری را طی می کند تا به Hiva-Network.com برسد ؟
سناریو دوم :
حالتی را در نظر بگیرید که مدیر شبکه اینترانت شرکتی هستید که دارای چند شعبه در شهرهای مختلف است و در حال حاضر ارتباط با یک یا چند بخش دچار اختلال شده است. ممکن است این مشکل علل مختلفی داشته باشد مثلا یک یا چند روتر از کار افتاده باشند یا مسیر ارتباطی بین روتر ها دچار اختلال شده باشد. با این حساب چطور محدوده مشکل پیش آمده را تعیین کنیم؟
دستور Tracert پاسخی به این سوالات است. اما پیش از شروع کار دستور Tracert بهتر است کمی در مورد نحوه عملکرد این ابزار بیشتر بدانیم :
Tracert با ارسال بسته های ICMP با TTL های متفاوت مسیر را مشخص می کند. بسته ها در مسیر ارسالی با گذر از هر روتر حداقل یکی از TTL های آن ها کاسته می شود. به بیان دیگر هر بسته برای عبور از هر روتر باید حداقل یک TTL عوارض بپردازند تا بتوانند عبور کنند. در این صورت با درصد بالایی هر TTL یک هاپ محسوب می شود. ( در صورتی که پردازش هر Packet در روتر بیش از یک ثانیه طول بکشد به ازای هر ثانیه TTL بیشتری از Packet کم می شود ) زمانی که TTL بسته به صفر می رسد، روتر باید یک بسته ICMP Time Exceeded Message را به کامپیوتر مبدا برگرداند.
دستور Tracert با فرستادن اولین بسته با TTL=1 ، اولین هاپ را مشخص می کند و هر بار به مقدار TTL یکی اضافه می کند تا هاپ های بعدی را مشخص کند. این فرایند تا زمانی انجام می شود که مقدار TTL به حداکثر مجاز خودش برسد یا اینکه به مقصد برسیم. پس Tracert از بسته های ICMP Time Exceeded Message ای که روتر ها به مبدا می فرستند برای تعیین مسیر استفاده می کند. البته بعضی از روترها هم هستند که بسته هایی را که TTL آن ها به پایان رسیده به طور ناجوانمردانه ای دور می اندازند و بسته ICMP Time Exceeded Message را به مبدا نمی فرستند بنابراین توسط Tracert قابل شناسایی نیستند.
شروع کار با دستور Tracert
برای استفاده از دستور Tracert باید به یکی از روش های زیر عمل کنید:
برای شروع، سایت www.Hiva-Network.com را با دستور Tracert بررسی می کنیم:
Tracert www.Hiva-Network.com
همان طور که مشاهده می کنید، دستور Tracert لیست مرتب شده ای از روتر ها را نمایش می دهد . این روتر ها همان هایی هستند که بسته های ICMP Time Exceeded Message را به کامپیوتر ما فرستاده اند.
ستون ها در دستور Tracert چه چیزی را نشان می دهند؟
در خروجی دستور Tracert پنج ستون مشاهده می کنید.
ستون اول (سمت چپ) شماره هاپ ها را نشان می دهد.
ستون آخر IP یا نام هر هاپ را نمایش می دهد.
اما سه ستون بعد از ستون اول در دستور Tracert چه چیزی را نشان می دهد ؟
Tracert برای هر هاپ 3 بسته ارسال می کند که هر ستون مربوط به هر بسته است. با ارسال این سه بسته ، خروجی معتبرتر و قابل اعتمادتری خواهیم داشت. مجموع زمان ارسال هر بسته از کامپیوتر ما به هاپ و دریافت پاسخ از هاپ به کامپیوتر ما ( مجموع زمان رفت و برگشت) مقادیری هستند که در این ستون ها قرار می گیرند.
چنانچه برای یک هاپ بسته ارسالی دچار مشکل شود و به مبدا برنگردد ، یک ستاره * بجای زمان ، نمایش داده می شود.(در تصویر بالا به فلش زرد دقت کنید)
و در پایان تعداد هاپ هایی که از آن ها عبور می کند مشخص می شود (کادر قرمز)
برگزاری دوره مجازی سازی در استان گیلان
شرایط شرکت در دوره مجازی سازی
مدت زمان برگزاری دوره مجازی سازی : 24 ساعت به همراه لابراتوآر تخصصی و مجهز
مخاطبین دوره مجازی سازی : کلیه علاقمندان به مبحث مجازی سازی - تکنسین ها و مدیران شبکه
شهریه دوره مجازی سازی : 450000 تومان
پیش نیاز دوره : Advanced TCP/IP
آموزش دستورات Diskpart – بخش سوم
توجه: برای بکار بردن اغلب فرمان ها نیاز به فرمان های جانبی است.در تصاویر این متن آموزشی، فرمان اصلی با رنگ زرد و فرمان های جانبی با رنگ سبز مشخص شده اند.
توجه2: در صورتی که قصد اجرا و تست دستورات آموزش داده شده در این مقاله را دارید، پیشنهاد می کنیم حتما از نرم افزار های مجازی سازی مانند VirtualBox ، Hyper-V یا VMWare و در صورت عدم دسترسی به آن ها از یک فلش مموری استفاده کنید. تست این دستورات بر روی Disk اصلی کامپیوترتان ممکن است باعث پاک شدن و از دست رفتن اطلاعات گردد.
Expand
این فرمان حجم Vdisk را افزایش می دهد. به تصویر زیر توجه کنید:
FileSystem
این فرمان File System درایوها و Allocation Unit Size مرتبط با همان File System را نمایش می دهد.
Import
اگر می خواهید از دو یا چند دیسک استفاده کنید در هنگام اتصال دیسک جدید، باید آنرا وارد گروه دیسک های Online کنید. برای این کار دیسک مورد نظر را انتخاب و سپس Import کنید.
Inactive
فرمان Active را به خاطر بیاورید، این فرمان نقطه مقابل آن است یعنی یک Partition را غیرفعال می کند.
هر روز با یک کتاب
VMware vSphere Troubleshooting
سرفصل ها:
Chapter 1: The Methodology of Problem Solving
Chapter 2: Monitoring and Troubleshooting Host and VM Performance
Chapter 3: Troubleshooting Clusters
Chapter 4: Monitoring and Troubleshooting Networking
Chapter 5: Monitoring and Troubleshooting Storage
Chapter 6: Advanced Troubleshooting of vCenter Server and vSphere Hosts
آموزش دستورات Diskpart – بخش دوم
توجه: برای بکار بردن اغلب فرمان ها نیاز به فرمان های جانبی است.در تصاویر این متن آموزشی، فرمان اصلی با رنگ زرد و فرمان های جانبی با رنگ سبز مشخص شده اند.
توجه2: در صورتی که قصد اجرا و تست دستورات آموزش داده شده در این مقاله را دارید، پیشنهاد می کنیم حتما از نرم افزار های مجازی سازی مانند VirtualBox ، Hyper-V یا VMWare و در صورت عدم دسترسی به آن ها از یک فلش مموری استفاده کنید. تست این دستورات بر روی Disk اصلی کامپیوترتان ممکن است باعث پاک شدن و از دست رفتن اطلاعات گردد.
Attach
با این فرمان می توانید یک فایل VHD را به عنوان یک دیسک مجازی(VDisk) Attach کنید. البته قبل ازین کار باید فایل VHD را Select کرد.
[Attach VDisk [noerr
می توانید این فایل VHD را به صورت ReadOnly ، Attach کنید:
[Attach VDisk ReadOnly [noerr
Clean
از این دستور استفاده نکنید برای Format کردن Partition یا Volume . این دستور مختص Disk است.
این فرمان هارد دیسک مورد نظر را به طور کامل پاک می کند و حتی هر گونه تنظیمات مربوط به پارتیشن بندی و فرمت ها را هم از بین می برد.دقت کنید که این فرمان فقط روی Disk اعمال می شود نه Partition یا Volume.
توجه : قبل از استفاده از این دستور حتما به Disk ای که Select می کنید توجه کنید. در صورتی که یک Disk را اشتباها Select کنید ، تمامی Partition ها و اطلاعات آن ها را از دست خواهید داد.
نکته فنی: فقط زمانی از Clean All استفاده که واقعا ضروری باشد، در غیر این صورت Clean بسیار سریع تر است. دلیل این توصیه، زمان گیر بودن Clean All و پاک کردن هارد دیسک به گونه ای که احتمال ریکاوری کردن اطلاعات قبلی خیلی پایین است، می باشد. برای یک فلش 8 گیگابایتی حدود 25 دقیقه طول کشید تا Clean All شود!! تصور کنید برای یک هارد 500 گیگا بایتی یا 1 ترابایتی چقدر طول خواهد کشید.
Compact
همان طور که از نامش پیداست در فشرده سازی مورد استفاده قرار می گیرد. ولی تصور نکنید که هر فایلی را می تواند فشرده کند!
فایل های VHD بسیار سودمندند و حتی می توان روی آن ها یک سیستم عامل مجزا نصب کرد و روی هر کامپیوتری پیاده سازی کرد. اما حجم فایل های VHD ممکن است ناخوشاید! باشد. برای کاهش حجم فایل های VHDمی توانید از Compact استفاده کنید.
نکته اول: برای فشرده کرده حتما باید فایل VHD را به صورت ReadOnly ، Attach کنید.
نکته دوم: فقط فایل های VHD که از نوع Expandable هستند قابلیت فشرده شدن را دارند.
Convert
با دستور Conver می توانید نوع دیسک را تغییرمی دهد. اما نوع دیسک چیست؟ چند نوع دیسک وجود دارد ؟
هر دیسک به بخش های کوچکتری تقسیم میشود که Sector نام دارد. هر پارتیشن مجمومه ای از Sector هاست. آدرس شروع و طول هر پارتیشن و Sector های زیر مجموعه آن، در یک جدول(در داخل خود دیسک) ذخیره می شود. به سیستم و فرمت خاص ذخیره شدن این جدول در هارد، MBR گفته می شود. فایل های مربوط به MBR در هنگام Boot شدن کامپیوتر توسط BIOS خوانده می شوند تا پارتیشن یاپارتیشن هایی که می توانند کامپیوتر را Boot کنند پیدا شوند. هم چنین سیستم عامل برای پیدا کردن آدرس پارتیشن ها و اطلاعات مربوط به آنها به جدول MBR مراجعه می کند.
البته MBR ، پارتیشن هایی با ظرفیت حداکثر 2 ترابایت را شناسایی می کند به همین دلیل برای پارتیشن های بیش از 2 ترابایت GPT طراحی شد که محدودیتهای MBR را نداشته باشد.
برگزاری دوره Upgrading Your Skills to MCSA Windows Server 2016
✴️ ویژه دارندگان مدرک MCSA2012
⏰ زمان برگزاری: دیماه 96
👇👇
Ethical Hacking and Countermeasures: Threats and Defense Mechanisms
مجموعه ی Ethical Hacking and Countermeasures از پنج کتاب تشکیل شده است که مباحث مربوط به امنیت شبکه، هک قانونمند و حفاظت از شبکه و اقدامات متقابل را پوشش می دهند. محتوای این مجموعه به گونه ای طراحی شده که خواننده را در یک محیط تعاملی فرو می برد و در آن چگونگی اسکن، تست، هک و سیستم های اطلاعاتی امن نشان داده خواهد شد. با این مجموعه کتابها خواننده دانش لازم را کسب خواهد کرد و تجربه ی عملی با سیستم های امن اساسی حاصل می شود و برای موفقیت در آزمون Certified Ethical Hacker یا C|EH آماده می شود. این گواهینامه مجموعه ای از موضوعات امنیتی حمله، از چگونگی کار محیط دفاع گرفته تا اسکن و حمله به شبکه های شبیه سازی شده را پوشش می دهد. طیف وسیعی از ابزارها، ویروس ها و نرم افزارهای مخرب در این کتاب و چهار کتاب دیگر معرفی شده، درک کاملی از تاکتیک ها و ابزارهای استفاده شده توسط هکرها ارائه شده است. با بدست آوردن درک کامل از نحوه ی عمل هکرها، یک هکر قانونمند قادر به راه اندازی اقدامات متقابل قوی و سیستم های دفاعی برای حفاظت از زیرساخت های حیاتی سازمان و اطلاعات خواهد بود.
سرفصل ها:
Chapter1: Trojans and Backdoors
Chapter2: Viruses and Worms
Chapter3: Sniffers
Chapter4: Social Engineering
Chapter5: Phishing
Chapter6: Denial of Service
Chapter7: Buffer Overflows
آموزش دستورات Diskpart – بخش اول
همواره در طول تاریخ یکی از حساس ترین و ترسناک ترین کارها در کامپیوتر ، مدیریت هارد دیسک بوده است. پارتیشن بندی ، فرمت کردن یک پارتیشن ، اتصال دو پارتیشن به هم ، جدا کردن پارتیشن ها از یک دیگر، مدیریت بیش از یک هارد دیسک، دیسک های داینامیک ، دیسک های مجازی ، پنهان کردن یک درایو از دست بیگانگان و ... همه و همه بخشی از مدیریت هارد دیسک می باشند. در همین حوزه بسیاری از نرم افزار ها نیز برای آسانتر کردن مدیریت هارد دیسک وارد میدان می شوند. نرم افزار هایی مانند Acronis و EaseUS که به احتمال زیاد با آن ها آشنا هستید. یکی دیگر از ابزار های کارا در مدیریت هارد دیسک، Disk Management خود ویندوز است که بدون شک یکی از قدرتمند ترین ابزارهای مدیریت دیسک می باشد، هر چند ممکن است کمتر کاربری از ویژگی های آن آگاه باشد. کار با Disk management از جمله مباحثی است که در دوره MCITP در Configuring Windows 7 در حوزه مدیریت دیسک ها در کلاینت و در Application Infrastructure در حوزه مدیریت دیسک ها در سرور مفصلا بحث می شود.
یکی دیگر از قدرتمندترین ابزارهای مایکروسافت برای مدیریت دیسک ها Diskpart است که از توانایی ها و مزایای بیشتری نسبت به Disk management برخوردار است و ما در گروه آموزشی هیوا شبکه قصد داریم تا شما را با این ابزار هیجان انگیز و قدرت مند آشنا کنیم .
Diskpart چیست ؟
Diskpart یک ابزار خط فرمان یا به اصطلاح Command-Line ای برای مدیریت دیسک ها و پارتیشن ها است که از Windows 2000 جایگزین fdisk شد.
diskpart ابزاری مستقل از CMD است و پوسته یا Shell مختص به خود را دارد هرچند این پوسته شبیه به CMD است. برای درک بهتر موضوع CMD را در حالت عادی ( غیر Administrator ) اجرا کنید. در خط فرمان عبارت diskpart را تایپ و Enter کنید. خواهید دید که یک پنجره خط فرمانی جدید برای شما باز می شود که دستورات CMD در آن کار نمی کند.
شروع کار با Diskpart
همانطور که قبلا گفتیم Diskpart ابزار قدرتمندی است و درصورتی که کاربر مهارت لازم برای کار با آن را نداشته باشد ، ممکن است باعث آسیب رساندن به دیسک ها و پارتیشن ها و اطلاعات ذخیره شده در آن ها شود. به همین دلیل به طور پیشفرض برخی از قابلیت های Diskpart غیر فعال است و تنها زمانی فعال می شوند که در سطح Administrator اجرا شود.
برای اجرای Diskpart در سطح Administrator به دو روش می توانید عمل کنید:
روش اول : که اکثر کاربران از این روش استفاده می کنند به این صورت است که ابتدا CMD را با Run as Administrator باز کنید و سپس DiskPart را تایپ و Enter کنید.
روش دوم: در Start ویندوز DiskPart را جست وجو کنید. پس از آن که DiskPart.exe ظاهر شد آن را با Run as Administrator باز کنید.
در صورتی که بخواهید قبل از بالا آمدن سیستم عامل و در محیط Boot از آن استفاده کنید، کامپیوتر تان را با DVD ویندوز یا WinPE بوت کنید. در DVD ویندوز وقتی به بخش انتخاب پارتیشن رسیدید کلیدهای Shift+F10 را بزنید تا CMD باز شود. سپس DiskPart را تایپ کنید. به تصویر زیر توجه کنید:
دستورات DiskPart به ترتیب الفبا
توجه: برای بکار بردن اغلب فرمان ها نیاز به فرمان های جانبی است.در تصاویر این متن آموزشی، فرمان اصلی با رنگ زرد و فرمان های جانبی با رنگ سبز مشخص شده اند.
توجه2: در صورتی که قصد اجرا و تست دستورات آموزش داده شده در این مقاله را دارید، پیشنهاد می کنیم حتما از نرم افزار های مجازی سازی مانند VirtualBox ، Hyper-V یا VMWare و در صورت عدم دسترسی به آن ها از یک فلش مموری استفاده کنید. تست این دستورات بر روی Disk اصلی کامپیوترتان ممکن است باعث پاک شدن و از دست رفتن اطلاعات گردد.
Active
Active کردن یک پارتیشن در یک دیسک Basic به این معناست که Loader کامپیوتر باید از این پارتیشن برای راه اندازی سیستم عامل استفاده کند. به عبارت دیگر به کامپیوتر می فهمانیم که فایل های مورد نیاز برای راه اندازی سیستم عامل در این پارتیشن قرار دارد.
در صورتی که به روش معمولی ویندوز نصب می کنید ، حتما توجه کرده اید که برای نصب ویندوز 7 یک پارتیشن 100 مگابایتی و برای ویندوز 8 یک پارتیشن 350 مگابایتی به طور خودکار ایجاد می شود. این پارتیشن همان پارتیشنی است که فایل های مورد نیاز برای راه اندازی سیستم عامل در آن قرار دارد و همان پارتیشن Active کامپیوتر شماست.